Op de achterflap…
De grootste wens van Sofie komt uit: ze gaat op bezoek bij de sterren. Alles wat nodig is om een ster te maken, herkent Sofie in zichzelf. Zo komt ze erachter dat sterren veel meer zijn dan lichtpuntjes aan de hemel: het zijn ook lichtpuntjes in haarzelf.
‘Hoe voel je je?’ vraagt Faye na een tijdje aan Sofie. Sofie moet even naar de juiste woorden zoeken. Hoe leg je zoiets magisch uit? Dan antwoordt ze: ‘Ik voel me klein en tegelijkertijd toch ook groot.’ Er valt een stilte voordat ze verder gaat. ‘Er zijn zo ontzettend veel sterren, dat ik niet eens weet waar ik zal kijken. Ik wil ze allemaal zien, maar het zijn er teveel. Het maakt dat ik me klein voel.’ Sofie zucht en gaat dan verder: ‘En ergens lijkt het ook of ik erbij hoor. Of al die lichtjes er voor mij zijn en stralen. Misschien zelfs ín mij zitten. Daardoor voel ik me groot.’ Sofie kijkt opzij naar Faye, ‘Is dat gek?’. ‘Helemaal niet,’ zegt Faye. ‘Weet je,’ zegt Morris, en Sofie draait haar hoofd de andere kant op, naar Morris toe, ‘eigenlijk heb je het perfect omschreven. Precies zoals het is: je bent klein en oh zo groots.’
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.